۱۳۹۷-فرشته صفرپور

فرشته صفرپور

ایمیل:   fereshtehsafarpour@yahoo.com

• کارشناسی ارشد (97- ): ساخت و مشخصه‌یابی شبکه در هم فرورفته از هیدروژل کاپاکاراگنان- متاکریلات- غشای گلبول قرمز خونی برای ترمیم زخم

چکیده

دیابت از جمله بیماری­هایی است که با افزایش سن، ضعف در سیستم ایمنی و بیماری­های متابولیکی باعث ایجاد زخم مزمن می­شود. زخم­های دیابتی از جمله خطرات جدی برای بیماران محسوب می­شود و در شرایط بحرانی خطر قطع عضو و حتی مرگ را نیز به دنبال خواهد داشت. یکی از روش­های درمان این نوع از زخم­های مزمن، استفاده از زخم­پوش­های هیدروژلی است. هیدروژل­ها قادر هستند که رطوبت ناحیه زخم را حفظ کنند که این از فاکتورهای مهم برای بهبود زخم به شمار می­رود. یکی از پلیمرهای طبیعی که اخیرا در این زمینه مورد استفاده قرار گرفته است، کاپاکاراگنان می­باشد. کاپاکاراگنان با حفظ رطوبت و همچنین خنک­سازی ناحیه آسیب­دیده به بهبود زخم کمک می­کند. کاپاکاراگنان هیچ­گونه سمیتی از خود نشان نمی­دهد و قادر است ترشحات ناشی از زخم را جذب کند. در کنار این مزایا و به منظور افزایش میزان مقاومت کاپاکاراگنان، فرایند کراس­لینک بر روی آن انجام می­گیرد. از دیگر ویژگی­های برتر این ماده، قابلیت کراس­لینک نوری در حضور نور مرئی و آغازگر شیمیایی غیرسمی است. استفاده از هیدروژل‌های کراس‌لینک شده با نور مرئی باعث حذف مشکلات استفاده از نور ماورای بنفش شامل آسیب به DNA و یا سرطان می­شود. با وجود ویژگی­های مطلوب این هیدروژل، خواص بیولوژیکی این پلیمر ضعیف است. به منظور بهبود برهمکنش­های بیولوژیکی می­توان از غشاهای سلولی استفاده کرد. یکی از مهم­ترین این ترکیبات، غشاهای بر پایه گلبول­های قرمز می­باشد. علاوه بر این، نتایج نشان می­دهد که این ترکیبات توانایی به دام انداختن مولکول‌های آب­گریز و رهایش کنترل شده دارو‌های آب­گریز را دارا می‌باشند. در این مطالعه ابتدا آسیب­های پوستی از جمله زخم­های مزمن بررسی شده و در ادامه انواع روش­های درمانی از جمله استفاده از هیدروژل­ها معرفی شده است. بعد از مطالعه کاپاکاراگنان و ویژگی­های آن، روش­های اصلاح خواص آن معرفی می­شود.